Ingobyi vzw

Kristel Bosmans van het lokaal comité Ingobyi vzw Mechelen vertelt hoe zij de start van Corona meemaakte en hoe dit uiteindelijk resulteerde in een positief verhaal voor Mechelen.

Geen reis naar Rwanda

'Ik zal mij vrijdag 13 maart nog lang herinneren', vertelt Kristel. 'Normaal gezien zou ik de volgende ochtend het vliegtuig naar Kigali (Rwanda) nemen. Ik zou er gedurende 14 dagen samen werken met mijn Rwandese collega’s vroedvrouwen en dokters en er alle opgestarte projecten opvolgen. Maar dat onzichtbare Coronavirus besliste er anders over en ik was verplicht om in België te blijven.

Ik geef toe: de eerste dagen was het wennen. De weken voor een vertrek staat alles in het licht van de voorbereiding om je missie zo nuttig en productief mogelijk in te vullen. Maar ik wou me niet laten lam leggen. Veel van het verzamelde materiaal voorzien voor Rwanda, zoals beschermingsschorten en niet-steriele handschoenen, werd de eerste week van de lockdown al bezorgd aan het Wit-Gele kruis en de woonzorgcentra in Mechelen. 

Mijn collega’s van het comité Ingobyi vzw Mechelen maakten intussen al samen met handige vriendinnen en familie een honderdtal mondmaskers. Die mondmaskers werden bezorgd aan een aantal Mechelse huisartsen. Het patroon voor deze mondmaskers bezorgden we ook aan onze Rwandese collega’s.'

Bedden voor het schakelzorgcentrum

'Toen ik hoorde dat hier in Mechelen een schakelzorgcentrum tussen ziekenhuis en thuissituatie opgezet zou worden en dat er nood was aan ziekenhuismateriaal, nam ik onmiddellijk contact op met de stad Mechelen. Ik had namelijk 20 hoog-lager bedden voorzien voor ons Rwandees partnerziekenhuis. Misschien konden deze voorlopig in Mechelen ingezet worden?

Deze ziekenhuisbedden heb ik van een tehuis dat ze verving door elektrische hoog-lager bedden. Ik kon ze aankopen voor de prijs van oud ijzer. In Rwanda slapen patiënten dikwijls op een matras op de grond en zulke stevig gelaste bedden zijn er niet gemakkelijk te maken. De bedden stonden dus al gedemonteerd klaar om verstuurd te worden naar Rwanda. Maar aangezien de nood intussen ook in Mechelen groot was, vond ik het maar normaal dat de bedden in afwachting van transport hier ingezet werden. Een hele zondagnamiddag hebben we onze handen vol gehad om ze startklaar te maken. De sterke collega’s van team transport van de stad Mechelen zorgden voor het transport en de bedden zijn intussen opgehaald.'

Bang afwachten

'Van mijn collega’s in Rwanda heb ik vernomen dat het aantal coronapatiënten in ons ziekenhuis in stijgende lijn is, maar ik heb nog geen cijfers gekregen. Er is slechts 1 beademingstoestel aanwezig, dat normaal dienst doet in de operatiezaal om algemene verdoving te kunnen toepassen tijdens chirurgische ingrepen. Het kunnen toedienen van zuurstof is ook erg beperkt en bovendien ligt het waterproject (heraanleg van bestaande bronnen en distributienetwerk) dat Ingobyi opgestart had, stil sinds de verplichte lockdown. Net nu het zo cruciaal is dat er voldoende en zuiver water is om het virus te kunnen bestrijden en het kunnen toepassen van handhygiëne. 

Verder zitten de dokters en vroedvrouwen al weken vast en kunnen ze niet naar huis naar hun eigen vrouw/man en kinderen. Van hen vernam ik dat de voedselprijzen intussen al fors gestegen zijn. Dat is nefast voor de regio, waar er voor de coronatijd al reeds ernstige ondervoeding bij kinderen en volwassenen werd vastgesteld. 

Het is dus samen met hen bang afwachten hoe de situatie verder zal evolueren.'

Ingobyi vzw zamelt fondsen in om duurzaam medisch materieel aan te kopen, om de noodzakelijke infrastructuur te voorzien in Rwanda, inclusief opleiding. Ingobyi vzw werkt aan lange termijnplannen in nauw overleg met de lokale verantwoordelijken in een  weeshuis en de 16 gezondheidscentra van Nuyndo. Zo investeren ze fundamenteel mee in de toekomst van de bevolking en van het land. De focus ligt op het terugdringen van moeder- en kindsterfte, op het bestrijden van ziektes en voor de bescherming van het milieu.