Het verhaal van Parissa uit Iran
Je verlaat je land niet zomaar, hè. Ik wou mijn kinderen een toekomst geven. Een toekomst die ze niet hadden in hun eigen land.
Parissa woonde en werkte als grafisch vormgeefster in Mashhad, de tweede grootste stad van Iran. Daar werd ze verliefd op Mujtaba, een Afghaanse man die geen Iraanse documenten had. Al gauw trouwden ze en kregen ze twee zoontjes, die vandaag 7 en 10 jaar oud zijn. Maar de jongetjes mochten niet naar school omdat hun papa geen Iraniër was. Omdat ze hun kinderen een goede toekomst wilden bieden, vertrokken ze in 2017 uit Mashhad. Uiteindelijk kwamen ze zo in 2019 terecht in België.
“Soms krijg ik rare vragen. Mensen die willen weten of we naar België gekomen zijn om geld te krijgen van het OCMW. Dat is niet zo: vier maanden nadat we in België aangekomen zijn, is mijn man beginnen werken. We betalen belastingen en we volgen Nederlandse les. Je verlaat je land niet zomaar, hè. Ik wou mijn kinderen een toekomst geven. Een toekomst die ze niet hadden in hun eigen land, omdat ze daar niet aanvaard werden. Omdat mijn landgenoten niet kunnen accepteren dat ik een gezin gesticht heb met een Afghaanse man. Maar het is mijn leven, mijn hart, mijn beslissing. Ik ben op Mujtaba verliefd geworden en ik kan niet zomaar ophouden met hem graag te zien. Dat weiger ik.”
