Omar uit Marokko
Ik vind België een gematigd en aangenaam land om te wonen met behulpzame mensen. Mensen zijn down to earth. Uiteindelijk heb ik geleerd dat iedereen zijn waarheid heeft en dat we veel met elkaar delen.
Mijn naam is Omar. Ik ben 51 jaar oud en ik ben opgegroeid in Mechelen. Ik woon nu in Willebroek met mijn vrouw en twee kinderen. Waarom wil ik dit verhaal, mijn migratieverhaal, vertellen?
Omdat ik dit belangrijk vind en dit met jullie wil delen. Het is een deel van mij geworden. Het heeft mooie en minder mooie momenten. Het begint met mijn vader die in 1963 naar België komt om de armoede en corruptie in zijn geboorteland Marokko te ontvluchten. Hij vestigt zich in Mechelen dicht bij de Leuvense vaart.
In 1974 breekt een nieuwe periode aan. Hij laat mijn moeder, mijn zus, mijn drie broers en ik overbrengen naar België. Dan begint er een nieuw leven voor mij. In september van dat jaar ga ik voor de eerste keer naar school. De Spreeuwen, een basisschool aan de vaart. De eerste kennismaking met de kleuterschool en de kleuterjuf was een cultuurshock, maar heel spannend. De kleuter- en later de lagere school was een mooie tijd. Het was bijna zorgeloos, maar thuis was het anders.
Mijn vader werkte toen in een houtfabriek in de binnenstad. Hard zwoegen om voor zijn gezin te zorgen. Ik herinner mij dat hij lange dagen deed: vroeg beginnen en laat eindigen. Mijn vader en moeder hebben hard hun best gedaan om ons een goede opvoeding te geven en te zijn wie we nu zijn. Ondanks hun liefde heb ik zelf veel moeten uitzoeken. Gelukkig heb ik veel hulp gekregen van mijn buren. Ze hielpen ons met het invullen van documenten enzovoort. Eigenlijk was ík de vader in huis en mijn zus de moeder.
Op school en daarbuiten speelde ik met schoolkameraadjes en met onze buurtkinderen. Ik heb wel het gevoel dat ik goed geïntegreerd was in onze buurt en zeker op school. Als puberende adolescent vertoefde ik veel in de bibliotheek. Ik had goede voorbeelden en schoolkameraden waarmee ik optrok. Zo wist ik te studeren en goede punten te behalen. Het leven van scholier en student ging met vallen en opstaan. Ik heb racisme meegemaakt. Ik ben uitgescholden voor ‘makak’. Als ik met kameraden uitging, werd ik soms niet toegelaten. Buitenwippers hielden mij tegen.
Desondanks vind ik België een gematigd en aangenaam land om te wonen met behulpzame mensen. Mensen zijn down to earth. Uiteindelijk heb ik geleerd dat iedereen zijn waarheid heeft en dat we veel met elkaar delen.
