Het verhaal van Josip uit Turkije

Eerst waren er maar drie Assyrische families. Vandaag is het een grote erkende gemeenschap in Mechelen.

Josip groeide op in Geznakh, een dorpje in het zuidoosten van Turkije, vlak bij de Iraakse grens. Later woonde hij in Istanbul, Italië en Brussel. In 1995 kwam Josip samen met zijn gezin in Mechelen wonen. Intussen is hij hier al bijna 30 jaar, maar hij denkt nog vaak aan zijn thuis.

“In Turkije hadden we een simpel leven: we leefden van groenten en fruit dat we zelf kweekten. Bovendien waren er geen auto’s. Alle transport verliep met een ezel. Helemaal anders dan hier dus (lacht). Toch is het fijn om hier te wonen, want ik heb het hier zien veranderen. Eerst waren er maar drie Assyrische families, later kwamen er veel meer. Ze kwamen zelfs van Duitsland en Brussel. Vandaag is het een grote erkende gemeenschap in Mechelen.”

“Voor mij is de Assyrische identiteit iets waar je niet omheen kunt. Het is het bloed dat door onze aderen stroomt. De taal, de tradities en gebruiken maken ons tot wat we zijn: Assyriërs. Onze taal is bovendien een van de oudste talen ter wereld, Jezus sprak die taal. We zijn er trots op en proberen dat ook door te geven aan de jongere generaties. Daarom geven we taallessen, anders dreigt het verloren te gaan.”