Het verhaal van Azize uit Turkije

Zorgen voor acht kinderen op een plek waar je geen familie hebt, vergt ontzettend veel energie.

De Assyrische Azize wordt geboren in het Turkse dorp Gremira. Ze herinnert zich een rustige plek waar moslims en christenen in vrede samenleven, kinderen buiten spelen en de mensen een eenvoudig leven leiden. De inwoners moeten wel hard werken voor een mager loon. Net zoals veel andere kinderen in het dorp gaat Azize niet naar school en helpt ze haar ouders vanaf haar twaalfde mee op het land en in het huishouden.

Doorheen de jaren verlaten steeds meer dorpelingen Gremira. Ook het gezin van Azize. Ze vertrekken naar Duitsland en verblijven daar twee jaar in een hotel dat dient als opvangcentrum voor asielzoekers. Tijdens die periode ontmoet Azize haar toekomstige man, Kemal. Hij woont in Brussel en samen verhuizen ze in 1997 naar Mechelen.

“Mijn kinderen zijn snel achter elkaar geboren. Zorgen voor acht kinderen op een plek waar je geen familie hebt, vergt ontzettend veel energie. Tijd voor Nederlandse lessen had ik niet, maar ik leerde het zelf. Het schoolwerk van de kinderen was een prioriteit omdat we hen alle kansen wilden geven. Vandaag studeren ze allemaal verder”, zegt Azize trots.