Joost Rotty

Wie is Joost Rotty?

Joost (54) is Mechelaar. Hij is actief in het theater en een frequente bezoeker van de bibliotheek. Hij houdt van kunst en cultuur. In zijn vrije tijd schrijft hij gedichten.

Joost vertelt over:

De Kruidtuin

"Sinds mijn vrouw en ik in Mechelen kwamen wonen is dit park, waar R. Dodoens minzaam en in zijn volle wijsheid over waakt, een dagelijks rustpunt.

Het is een plek vol groene romantiek. De drukke stroom van mensen maakt de Bruul soms tot een onrustige rivier die zich kronkelend door talloze, anonieme, grijze én vluchtige waterkolken finaal in de monding verliest. (anno 2019 ‘moet’ alles snel gaan?!)

Het groene, de diversiteit van bomen en planten met centraal de aangelegde vijver betekent, voor mezelf: dat stukje andere wereld. Het is een plaats waar de tijd als het ware ‘anders’ beleefd wordt. Een plaats waar de tijd even stil mag staan. Een plek waar het gekke, jachtige leven eventjes mag worden vergeten. Een oord van zelfreflectie én herbronning… Met andere woorden: voor mezelf dat rustpunt in de dag waar ik graag ’s morgen en ’s avonds even stil blijf staan. Bij de mensen én bij mezelf.

Een fijne eer die me alweer vanuit onze stad wordt aangeboden als je het mij vraagt. Hier ontmoette ik al mensen waarmee vruchtbare dialogen ontstonden. Socrates achterna?

#romantiek #ontmoeting #floraenfauna #stilte #rust #groen

Enkele gedichten van Joost

Samen op één lijn

Die ene taal

de taal van het hart

het klopt nog steeds

voor mensen

(ook) ikzelf heb hierbij

weinig andere onvervulbare

wensen

puike integratie betekent immers

nooit die opslorpende assimilatie

in een opslorpende moloch

van haat én polarisatie

moeten we - voor die ene keer -

vooral stoppen met kleinburgerlijkheid

anders raken we de mens

in zijn sublieme eigenheid

wellicht via een

dergelijk hostiele daad

meestal

én voorgoed compleet kwijt

DICHT(ER) BIJ DE MECHELAAR(S)

gastvrij
zo zijn wij!

met alle,
vooral die
veelkleurige
vlaggen
er (alweer)
dicht(er) bij ...

"Als de liefde teder in jouw hart woont, spreekt mijn ziel (ook) alweer die warme taal.

Veel woorden van zachtheid versierd met kalligrafische letters dansend in

een tedere gloed van dit romantisch verhaal.

Dit heet alweer puike menswaardigheid door van hen blijvend te willen houden."