Hulpcomité Guatemala
Gerda werkt voor Hulpcomité Guatemala, in een scholenproject in het centrale hoogland van Guatemala. De organisatie biedt al dertig jaar hoogwaardig onderwijs aan de armste Mayakinderen.
Lockdown en avondklok
‘In Guatemala is sinds 16 maart een bijna volledige lockdown van toepassing. Dat wil zeggen dat scholen, musea, bezienswaardigheden, restaurants, bars, sportcomplexen en de meeste winkels gesloten zijn. Alleen voedingswinkels en afhaalrestaurants zijn open. Hotels bieden nog wel logies aan maar geen maaltijden. Sinds vorige week is er ook een ‘toque de queda’, een soort avondklok. Tussen 16u en 4u in de morgen mag niemand meer op straat, op straffe van arrestatie en hoge boetes. Je mag alleen op straat met een masker op, een regel die door weinig toeristen gevolgd wordt.'
Weinig besmettingen
'Er zijn weinig coronazieken. Op dit moment zijn er in het hele land minder dan 60 vastgestelde besmettingen en slechts één overlijden, een 94-jarige man die uit de US kwam. In het algemeen worden alle regels goed opgevolgd. Alleen op markten laat de ‘social distancing’ te wensen over.
Door de coronacrisis zullen veel mensen hun werk verliezen of minstens een tijd zonder loon zitten. Jobs vallen weg of mensen kunnen gewoonweg niet meer gaan werken door gebrek aan vervoer. De regering heeft beslist dat er geen ontslagen mogen vallen. Dit geldt alleen voor de mensen met een contract, niet voor dagloners, huisbedienden en thuiswerkers die per dag betaald worden. En dat zijn de meesten van onze mensen.
Geen school, brieven of giften
Aan de universiteiten worden lessen nu digitaal gegeven. Maar voor het lager en middelbaar onderwijs kan dit niet. Veel gezinnen in onze dorpen hebben geen elektriciteit, laat staan een computer. Dit is alleen mogelijk voor de betere klasse.
Door de sluiting van de scholen kunnen wij ook ons werk niet doen zoals voorzien. We kunnen de scholen niet meer bereiken, want het openbaar vervoer is voor alle passagiers verboden. Normaal nemen we van alle kinderen foto’s om ze naar hun peetouders te sturen. Dat kan nu niet. Ook brieven en giften van peetouders kunnen niet worden verdeeld en worden opgespaard tot volgend jaar. Schoolvergaderingen met directies en leerkrachten zijn geannuleerd, net als schoolreizen.
In februari en maart gaat er steeds een reis door voor onze peetouders en bestuursleden. Zij zaten hier vast gedurende 11 dagen. Omdat de Belgische ambassade zelf geen repatriëringsvliegtuigen voorzag, moesten de Belgen wachten tot er plaatsen op overschot waren op Franse, Duitse of Nederlandse vluchte. Uiteindelijk keerden deze mensen op 31 maart terug naar België met een Franse vlucht via Parijs.
