Suzette en Geert
Suzette en Geert houden een muzikale coronatour
Suzette is een fiere Mechelaar van zestig. Ze is mama van vier zonen en heeft drie kleinkinderen.
"We zijn een hechte familie en vieren graag feestjes, samen met mijn ouders, broers, zus en met de kinderen. Het valt me nu dus zwaar dat ik hen moet missen en vooral dat ik hen niet kan helpen, zowel de oudjes als de kleintjes.
Ik ben verpleegster/vroedvrouw en de laatste 20 jaar werk ik als verpleegster in een school voor buitengewoon onderwijs.
Toen de lockdown een feit werd, moest ik van mijn huisarts verplicht thuis blijven. Ik heb insufficiënte hartkleppen en ben dus een hoogrisicopatiënt ben. Ook oppassen op mijn kleinkindjes was dus geen optie meer.
Nog voor er een oproep kwam tot het maken van mondmaskers, had ik er al 30 gemaakt voor de mama van een collega, die in de thuisverpleging werkt. Ook voor mijn vriendin, die vroedvrouw is, en voor mijn schoondochter in de gehandicaptenzorg, maakte ik een 30-tal maskers. Sinds ik me registreerde op de site voor vrijwilligers van Mechelen, ben ik er al 90 gaan afleveren voor de thuiszorg.
Ik gaf me ook op om muziek te maken en ben deze week gestart met mijn 'coronatour'. Samen met mijn pianist Geert, trek ik langs woonzorgcentra.
Eerst dacht ik dat het niet mogelijk zou zijn om samen met Geert op te treden, maar hij overtuigde me. We rijden apart, houden ter plaatse voldoende afstand en repeteren deden we elk apart in ons kot. Omdat wij al meermaals samen opgetreden hebben, zijn we gelukkig goed op elkaar ingespeeld. We treden overal buiten op. Dat maakt ons afhankelijk van het weer maar dat zit voorlopig mee.
We hebben nu al twee optredens achter de rug. Het is wel vreemd om op te treden met zo'n grote afstand en een deel van de toeschouwers achter glas. Maar de mensen genieten en dat is het opzet.
Helpen zit in mijn genen, anders was ik geen verpleegster geworden, hé. Ik moet in deze situatie iets kunnen doen. Gaan helpen in ziekenhuizen is uitgesloten, dus daarom gooi ik maar mijn talenten in de strijd. Ik kan overweg met een naaimachine en ik kan wel een beetje zingen, dus… Ik noem het ‘Een lied tegen eenzaamheid'. Een lied kan zoveel troost bieden, kan mensen hun zorgen voor een uurtje doen vergeten.
Het is ook voor mezelf een vorm van troost. Door anderen te helpen, voel ik mezelf beter. Het maakt het gemis van mijn familie wat minder.
